Broeder Wim

Met welk denken durven we de toekomst aan? Met het Kapsonihilisme natuurlijk! Kapsonihilisten (excuseer het neologisme) zijn mensen die zat zijn van de tredmolen waarin hard gelopen wordt zonder werkelijk vooruit te komen: de routine waarin werken voor een hypotheek of huurbaas, het zorgen voor kinderen en ouders en twee keer per jaar op vliegvakantie, de hoofddrijfveren lijken de zijn. Kapsonihilisten willen kappen met de kapsones die statussymbolen neigen te verspreiden en terug naar eenvoud, rust en essentie. Het zal blijken dat dit denken pijnlijke keuzes impliceert.  De onderliggende vragen   Staan wij als denkende wezens nu werkelijk boven de natuurlijke wereld? In hoeverre zal de natuur ons nog laten begaan op de huidige weg, alvorens zij op haar beurt weer boven op ons zal gaan staan? De dunne schil van onze dampkring is inmiddels bezig, om ons van de enige leefbare plaats in de kosmos weg te koken. IJskappen smelten en de zeespiegel stijgt. Biod...

Dank je wel Hugo Borst. Met het manifest voor de ouderenzorg heb je laten zien dat het kan: meer ruimte voor het verbeteren van de verpleeghuiszorg. Het werd tijd. Nu nog even met ons allen doorpakken in de rest van de zorgwereld van ons geweldige land. De tijd dringt. Signalen dat de kwaliteit van onze gezondheidszorg gevaar loopt stapelen zich op. Een paar feiten op een rijtje Nu.nl publiceerde op 9 oktober jongstleden een artikel over de beleving van werkdruk bij verpleegkundigen en verzorgenden. V&VN heeft onderzoek gedaan naar het welbevinden bij hun achterban. Dit geeft een alarmerend beeld: 1.       Drie kwart is overbelast als gevolg van personeelsgebrek waardoor 2.       Veel verpleegkundigen in hun eentje het werk moeten doen dat eigenlijk door twee zou moeten gebeuren 3.       Een aanzienlijk aantal mensen werkt het dubbele aantal contract uren per week en kan met moeite een d...