Doorgaan naar hoofdcontent

Grow with Flow



Eerst een vraag. Hoeveel positieve ervaringen zijn nodig om één negatieve ervaring teniet te doen?

Het antwoord is drie.

Ons psychologisch kapitaal is echter geen grootboek waar inkomsten en uitgaven zorgvuldig op de balans bijgehouden worden.

Ik bewonder Martin Seligman omdat hij een wetenschapper is die door onderzoek naar geluk een geweldige bijdrage levert aan eenvoudig in te zetten tools. In het boek 'Krachtgericht coachen' hebben Fred Korthagen en Ellen Nuijten een aantal parels van o.a. zijn inzichten op een rij gezet. Voor managers, coaches, ouders, kraamvrouwen, brandweermannen en sportvissers. Een paar van deze sieraden wil ik met jullie delen.

Menselijke deugden vormen de basis voor kernkwaliteiten.
  • Wijsheid en kennis
  • Moed
  • Menselijkheid en liefde
  • Rechtvaardigheid
  • Gematigdheid
  • Transcendentie vermogen
Deze deugden vormen de basis voor wat psychologisch kapitaal genoemd kan worden. Vertrouwen in eigen kunnen, optimisme, hoop en weerbaarheid. Je kunt het ook kernwaarden noemen die een sterke bijdrage leveren aan menselijke autonomie, competent zijn en verbondenheid met anderen.

Positieve feedback en complimenten

Seligman heeft experimenten gedaan waarbij deelnemers via een vragenlijst,  hun vijf sterkste kernkwaliteiten identificeerden. Vervolgens kregen ze de opdracht een kwaliteit te kiezen en die vervolgens een week lang iedere dag, bewust in te zetten bij een taak en dat steeds op een andere manier te doen. Zelfs na een half jaar bleek een blijvende toename van geluk bij deelnemers. Ook voelden deelnemers zich competenter, ervoeren zij vaker momenten van flow en een sterkere verbondenheid met hun vrienden, gezin en collega's.

Groeien vereist positieve ervaringen

Met andere woorden: het bewust en creatief inzetten van kernkwaliteiten creëert flow en positieve ervaringen voor de langere termijn. Positieve ervaringen maken creatiever. Leren gaat sneller en gemakkelijker, cognitieve prestaties verbeteren. Psychologische buffers worden opgebouwd: er is een toename van mentale en emotionele veerkracht.

Maar hersenen willen problemen oplossen...

Mensen hebben de neiging om te focussen op wat (nog) niet goed gaat en ervaren dat zeer sterk wanneer zij negatieve feedback krijgen. Evolutionair brein onderzoek toont aan dat we een negativiteits-bias hebben. Negatieve ervaringen worden opgeslagen met als doel ze later te kunnen vermijden. Positieve ervaringen lijken als water door een zeef te gaan. Gezien de gevaren van negatieve ervaringen voor het voortbestaan van de soort lijkt dit logisch: het meest alerte brein dat gevaren goed herkent en weet te omzeilen, past zich het beste aan door veilige omgevingen te zoeken en vinden.

Invloed door bewuste focus op kernkwaliteiten

Zorg er dus voor dat je jouw kernkwaliteiten kent en creatief inzet. Als tegenwicht voor die natuurlijke neiging om negatieve ervaringen groter te maken dan ze in werkelijkheid zijn. Daag anderen uit hun kernkwaliteiten ten volle te gebruiken. En als zij deze niet herkennen, kun je aangeven waar je de ander in zijn energie ziet komen. Het zou zo maar kunnen dat je hiermee een hele reeks positieve ervaringen in gang zet en houdt.

Er zijn in de wereld al genoeg vervelende omstandigheden die je emotionele buffers uit kunnen putten. Soms heb je daar geen invloed op. Maar wel heb je invloed op je eigen vermogen om positieve ervaringen te creëren, te groeien, meer flow en meer geluk te ervaren.
Op YouTube zijn mooie TED lezingen over flow en van Martin Seligman over de architectuur van geluk te vinden.

Ik kan het boek Krachtgericht coachen van Fred Korthagen en Ellen Nuijten van harte aanbevelen aan leidinggevenden en coaches. In de hoop dat drie positieve ervaringen ten minste een negatieve uitwist.

Reacties

Populaire posts van deze blog

Mooie dagen gewenst!

  Lieve, gave mensen, Kerstmis. Dat feest van vrede op aarde, terwijl je in de Action om het laatste gourmetstel vecht. Of dan Nieuwjaar. Het moment waarop je met goede voornemens in je hoofd naar de schaal oliebollen kijkt en denkt: Morgen Begint Alles. Laten we eerlijk zijn: we zijn allemaal een beetje gek, imperfect en iets te hard aan het zoeken naar dat wat nooit echt te vinden is. Perfect geluk? Het bestaat niet. En als het al bestond, we zouden het wantrouwen. Dus dit jaar wens ik ons geen perfecte kerstdagen of een foutloos 2025. Ik wens ons iets veel beters:   Dat we durven lachen om ons eigen gestuntel. Dat we de knop van onze verlangens een beetje naar links draaien en ons ego kunnen beteugelen. Dat we ons mogen verbazen over hoeveel troost er zit in een schouderklopje, een flauwe grap, of een glas wijn dat nét te vol geschonken is. Want uiteindelijk zijn we allemaal koekenbakkers, die elkaar soms totaal niet begrijpen en desondanks elkaar proberen vast te...

Kapsonihilisme: een poging tot anders denken

Met welk denken durven we de toekomst aan? Met het Kapsonihilisme natuurlijk! Kapsonihilisten (excuseer het neologisme) zijn mensen die zat zijn van de tredmolen waarin hard gelopen wordt zonder werkelijk vooruit te komen: de routine waarin werken voor een hypotheek of huurbaas, het zorgen voor kinderen en ouders en twee keer per jaar op vliegvakantie, de hoofddrijfveren lijken de zijn. Kapsonihilisten willen kappen met de kapsones die statussymbolen neigen te verspreiden en terug naar eenvoud, rust en essentie. Het zal blijken dat dit denken pijnlijke keuzes impliceert.  De onderliggende vragen   Staan wij als denkende wezens nu werkelijk boven de natuurlijke wereld? In hoeverre zal de natuur ons nog laten begaan op de huidige weg, alvorens zij op haar beurt weer boven op ons zal gaan staan? De dunne schil van onze dampkring is inmiddels bezig, om ons van de enige leefbare plaats in de kosmos weg te koken. IJskappen smelten en de zeespiegel stijgt. Biod...

Ballen in de Doos!

  Dit ken jij vast ook wel;  overlijdensberichten en bidprentjes. Ze slingerden vorig jaar wat rond in lades, op een stapeltje tussen belasting- en andere papieren of waren achter de kast gevallen. Op sommige momenten was ik me bewust van mijn wegkijk routine. Meestal niet, want de doden zitten bij voorkeur niet de hele dag op het netvlies. Totdat ik mezelf aan het eind van sommige dagen versomberd terugvond. Ik had toen nog niet helder wat er aan me trok.  Down the Road Totdat ik vorig jaar Evert op TV zag. Met vijf mede Downies en hun twee begeleiders, was hij Down the Road op vakantie in Canada. De puurheid van Evert over zijn verward bedroefde gevoelens aangaande het meisje waar hij verkering mee heeft én de jongens waar hij stapelverliefd op is, mogen er van de begeleiders helemaal zijn. Het verdriet en de frustraties overspoelen Evert soms zo zeer dat hij er bijna in verdrinkt. Totdat Evert opschrijft of tekent wat deze grote gevoelens met hem doen en hij ze...