Doorgaan naar hoofdcontent

Nieuwjaarswens voor iedere dag





Met dank aan de wetenschap en een Volkskrant bijlage:

1. Steeds gelukkig willen / moeten zijn is slecht voor je. Omarm de trieste momenten en lik vol vertrouwen je wonden of die van mensen waar je om geeft.

2. Sporten is slecht voor je gewrichten. Dingen doen waar je hartslag van omhoog gaat is genoeg voor je conditie. Fietsen, stofzuigen of wandelen is even gezond en beter voor je rug, heupen en schouders.

3. Cosmetica ruïneert je huid. Gewoon met water wassen is gezond voor je weerstand en je natuurlijke lichaamsgeur. Eerst optutten en dan weer afschminken is alleen goed voor de cosmetica industrie. Een glimlach is de beste make up. 
 
4. Gooi je bucketlist nu weg. Het zijn zogenaamde goede en belangrijke doelen voor je eigen ego. Ga in de plaats hiervan eens gewoon je neus achterna met het voornemen met een totaal vreemde te praten, in de wetenschap dat iedereen diep in zijn hart voor 99% op jou lijkt. Wordt gegarandeerd een leuke ontmoeting. 
 
5. Eet minder vlees. Tenzij je ook bereid bent mensenvlees te eten. Hiermee gaan we de planeet een dienst bewijzen. 
 
6. Leer iedere dag iets bij. Ook en vooral over jezelf. Vertel er af en toe iets over aan anderen en vraag naar wat zij hebben bijgeleerd. 

Ik wens je een wonderlijk en nieuwsgierig jaar toe en hoop op mooie verhalen en momenten komende tijd

Reacties

Populaire posts van deze blog

Mooie dagen gewenst!

  Lieve, gave mensen, Kerstmis. Dat feest van vrede op aarde, terwijl je in de Action om het laatste gourmetstel vecht. Of dan Nieuwjaar. Het moment waarop je met goede voornemens in je hoofd naar de schaal oliebollen kijkt en denkt: Morgen Begint Alles. Laten we eerlijk zijn: we zijn allemaal een beetje gek, imperfect en iets te hard aan het zoeken naar dat wat nooit echt te vinden is. Perfect geluk? Het bestaat niet. En als het al bestond, we zouden het wantrouwen. Dus dit jaar wens ik ons geen perfecte kerstdagen of een foutloos 2025. Ik wens ons iets veel beters:   Dat we durven lachen om ons eigen gestuntel. Dat we de knop van onze verlangens een beetje naar links draaien en ons ego kunnen beteugelen. Dat we ons mogen verbazen over hoeveel troost er zit in een schouderklopje, een flauwe grap, of een glas wijn dat nét te vol geschonken is. Want uiteindelijk zijn we allemaal koekenbakkers, die elkaar soms totaal niet begrijpen en desondanks elkaar proberen vast te...

Kapsonihilisme: een poging tot anders denken

Met welk denken durven we de toekomst aan? Met het Kapsonihilisme natuurlijk! Kapsonihilisten (excuseer het neologisme) zijn mensen die zat zijn van de tredmolen waarin hard gelopen wordt zonder werkelijk vooruit te komen: de routine waarin werken voor een hypotheek of huurbaas, het zorgen voor kinderen en ouders en twee keer per jaar op vliegvakantie, de hoofddrijfveren lijken de zijn. Kapsonihilisten willen kappen met de kapsones die statussymbolen neigen te verspreiden en terug naar eenvoud, rust en essentie. Het zal blijken dat dit denken pijnlijke keuzes impliceert.  De onderliggende vragen   Staan wij als denkende wezens nu werkelijk boven de natuurlijke wereld? In hoeverre zal de natuur ons nog laten begaan op de huidige weg, alvorens zij op haar beurt weer boven op ons zal gaan staan? De dunne schil van onze dampkring is inmiddels bezig, om ons van de enige leefbare plaats in de kosmos weg te koken. IJskappen smelten en de zeespiegel stijgt. Biod...

Ballen in de Doos!

  Dit ken jij vast ook wel;  overlijdensberichten en bidprentjes. Ze slingerden vorig jaar wat rond in lades, op een stapeltje tussen belasting- en andere papieren of waren achter de kast gevallen. Op sommige momenten was ik me bewust van mijn wegkijk routine. Meestal niet, want de doden zitten bij voorkeur niet de hele dag op het netvlies. Totdat ik mezelf aan het eind van sommige dagen versomberd terugvond. Ik had toen nog niet helder wat er aan me trok.  Down the Road Totdat ik vorig jaar Evert op TV zag. Met vijf mede Downies en hun twee begeleiders, was hij Down the Road op vakantie in Canada. De puurheid van Evert over zijn verward bedroefde gevoelens aangaande het meisje waar hij verkering mee heeft én de jongens waar hij stapelverliefd op is, mogen er van de begeleiders helemaal zijn. Het verdriet en de frustraties overspoelen Evert soms zo zeer dat hij er bijna in verdrinkt. Totdat Evert opschrijft of tekent wat deze grote gevoelens met hem doen en hij ze...