Doorgaan naar hoofdcontent

Eerste hulp bij staking




Herfst 2019

Geachte werkgever,

Helaas kan uw medewerker op 20 november 2019 niet op het werk verschijnen. De droeve reden hiervan is dat zijn/haar partner/kind/(schoon)ouder afhankelijk is van een of meerdere professionele zorgmedewerkers. Vanwege een landelijke stakingsdag is de verzorgende/verpleegkundige niet beschikbaar. Uw medewerker zal deze zorg over moeten nemen.

U heeft het inmiddels al gehoord: de duurzaamheid en de toekomst van de zorg zijn in gevaar. Veel zorgmedewerkers verlaten de zorg, jonge mensen kiezen niet meer voor het vak en Nederland vergrijst. De verzorgenden en verpleegkundigen moeten dit keer massaal naar het Malieveld komen, zodat onze regering werkelijk doordrongen wordt van de ernst van de situatie.

Zij gaan voor het eerst in de geschiedenis echt staken. Hiervoor is uw hulp nodig: geef uw medewerker de ruimte om de openvallende zorgmomenten voor hun naasten in te vullen en vrij te nemen van het werk. We adviseren dit zorgvuldig af te stemmen met hem/haar. U loopt het risico dat uw medewerker het ziekteverzuim in zal gaan omdat hij/zij geen andere keus heeft.

Uit ervaring weten wij namelijk dat de balans tussen werk en privé ernstig verstoord raakt, wanneer op beide fronten maximale inzet wordt gevraagd van (mantel) zorgers. Neem dit advies dus ter harte: op de langere termijn plukt u hier zeker de vruchten van.

Mocht u ons verwijten dat wij uw organisatieresultaten met deze staking zouden ondermijnen: dat spijt ons oprecht. Wij zijn ons terdege bewust dat met de plotse afwezigheid van uw medewerker,  het niveau van úw resultaten en verantwoordelijkheden ernstig onder druk kan komen te staan. Sterker nog: dit gegeven hebben Nederlandse zorgorganisaties al jaren met grote tegenzin in hun bedrijfsresultaten ingecalculeerd en stonden onze salarissen en carrières stil. In deze schudden we elkaar nu dus al de hand! De grenzen van het haalbare en toelaatbare waren al lang in zicht. Nu zijn ze dan eindelijk bereikt en dat is naast vervelend ook wel lekker duidelijk.

U bent inmiddels bekend met de staat waarin werkers in de gezondheidszorg verkeren. Voor een uitgebreid overzicht van de knelpunten kijkt u maar eens op een van de Facebook pagina’s zoals ‘zorg in actie’.

Mocht u het oneens zijn met deze mededeling, rest ons te adviseren om contact op te nemen met het departement van sociale zaken en werkgelegenheid of VWS. Zij zullen bevestigen dat ook zij een noodzaak tot verbetering in de sector vermoeden en daarna weer overgaan tot de orde van hun dag.

Vriendelijke groeten namens alle medewerkers uit de Zorg.

U hoort nog van ons!

Reacties

Populaire posts van deze blog

Mooie dagen gewenst!

  Lieve, gave mensen, Kerstmis. Dat feest van vrede op aarde, terwijl je in de Action om het laatste gourmetstel vecht. Of dan Nieuwjaar. Het moment waarop je met goede voornemens in je hoofd naar de schaal oliebollen kijkt en denkt: Morgen Begint Alles. Laten we eerlijk zijn: we zijn allemaal een beetje gek, imperfect en iets te hard aan het zoeken naar dat wat nooit echt te vinden is. Perfect geluk? Het bestaat niet. En als het al bestond, we zouden het wantrouwen. Dus dit jaar wens ik ons geen perfecte kerstdagen of een foutloos 2025. Ik wens ons iets veel beters:   Dat we durven lachen om ons eigen gestuntel. Dat we de knop van onze verlangens een beetje naar links draaien en ons ego kunnen beteugelen. Dat we ons mogen verbazen over hoeveel troost er zit in een schouderklopje, een flauwe grap, of een glas wijn dat nét te vol geschonken is. Want uiteindelijk zijn we allemaal koekenbakkers, die elkaar soms totaal niet begrijpen en desondanks elkaar proberen vast te...

Kapsonihilisme: een poging tot anders denken

Met welk denken durven we de toekomst aan? Met het Kapsonihilisme natuurlijk! Kapsonihilisten (excuseer het neologisme) zijn mensen die zat zijn van de tredmolen waarin hard gelopen wordt zonder werkelijk vooruit te komen: de routine waarin werken voor een hypotheek of huurbaas, het zorgen voor kinderen en ouders en twee keer per jaar op vliegvakantie, de hoofddrijfveren lijken de zijn. Kapsonihilisten willen kappen met de kapsones die statussymbolen neigen te verspreiden en terug naar eenvoud, rust en essentie. Het zal blijken dat dit denken pijnlijke keuzes impliceert.  De onderliggende vragen   Staan wij als denkende wezens nu werkelijk boven de natuurlijke wereld? In hoeverre zal de natuur ons nog laten begaan op de huidige weg, alvorens zij op haar beurt weer boven op ons zal gaan staan? De dunne schil van onze dampkring is inmiddels bezig, om ons van de enige leefbare plaats in de kosmos weg te koken. IJskappen smelten en de zeespiegel stijgt. Biod...

Ballen in de Doos!

  Dit ken jij vast ook wel;  overlijdensberichten en bidprentjes. Ze slingerden vorig jaar wat rond in lades, op een stapeltje tussen belasting- en andere papieren of waren achter de kast gevallen. Op sommige momenten was ik me bewust van mijn wegkijk routine. Meestal niet, want de doden zitten bij voorkeur niet de hele dag op het netvlies. Totdat ik mezelf aan het eind van sommige dagen versomberd terugvond. Ik had toen nog niet helder wat er aan me trok.  Down the Road Totdat ik vorig jaar Evert op TV zag. Met vijf mede Downies en hun twee begeleiders, was hij Down the Road op vakantie in Canada. De puurheid van Evert over zijn verward bedroefde gevoelens aangaande het meisje waar hij verkering mee heeft én de jongens waar hij stapelverliefd op is, mogen er van de begeleiders helemaal zijn. Het verdriet en de frustraties overspoelen Evert soms zo zeer dat hij er bijna in verdrinkt. Totdat Evert opschrijft of tekent wat deze grote gevoelens met hem doen en hij ze...