Doorgaan naar hoofdcontent

Georganiseerde zelfhulp: misschien wel de beste investering in ons zorgstelsel.



Ik twijfelde of ik dit beeld van een fruitmachine zou gebruiken. Misschien geeft een gokkast de associatie met gokverslaving? Zou kunnen ja. Tegelijkertijd herkennen veel mensen de fantasie om met slechts één muntje de Jackpot te winnen. Georganiseerde zelfhulp is zo’n muntje.

Wat wordt er met zelfhulp bedoeld?
In Nederland is zelfhulp vooral bekend geworden door patiëntenverenigingen voor mensen met een chronische ziekte en de Anonieme Alcoholisten (AA). De essentie en de kracht van zelfhulp zit in het onmiddellijke vertrouwen dat lotgenoten of ervaringsdeskundigen met elkaar ervaren. Ziekte, beperking of problematiek heeft als effect dat mensen zich ‘anders’ en geïsoleerd van hun omgeving kunnen voelen. Een lotgenoot kan dit isolement helpen doorbreken en de ervaring van verbondenheid terugbrengen. Dat kan in een zelfhulpgroep gebeuren of in één op één contact.

Georganiseerde zelfhulp
Als mensen gemakkelijk over hun problemen of beperkingen kunnen praten, vinden ze op hun weg altijd wel ergens een luisterend oor, of een advies dat goed aansluit bij hun behoefte. Denk aan de gouden tip over een hulpverleners die effectiever zijn in het behandelen van klachten en beter kunnen helpen met het vinden van duurzame oplossingen. Meer dan de helft van de mensheid blijft echter piekerend proberen om zelfstandig, verlichting van de lijdensdruk te vinden. Voor beide helften van de mensheid biedt zelfhulp een steun in de rug. Zeker wanneer dit in georganiseerde vorm en makkelijk vindbaar is.

En de winnaar is: Duitsland
Onze oosterburen hebben het principe van zelfhulp al sinds eind jaren tachtig van de vorige eeuw omarmd. Koepelorganisatie NAKOS werd opgericht zodat er een nationaal platform voor zelfhulp beschikbaar kwam. De regering maakte een wet die zorgverzekeraars, gemeenten en lokale gemeenschappen aanspoort, om voor iedere inwoner € 0,58 te investeren in zelfhulp wijksteunpunten. Vanaf 2018 is dat bedrag verdubbeld naar € 1,16. Je weet het: Duitsers zijn grondig en efficiënt in hun organisatiekracht. Het resultaat is, dat er op dit moment 100.000 zelfhulpgroepen actief zijn in Duitsland. Gemiddeld nemen 3,4 miljoen mensen hieraan deel. In alle regio’s van het land hebben honderden georganiseerde ‘Selbsthilfe Kontaktstellen’ de deur voor hun burgers open staan. Voor ieder muntje dat voor 82 miljoen Duitsers besteed wordt, komen er gemiddeld vijf terug. En dat is nog uiterst voorzichtig gerekend.

Alleen klinkende munt?
Zelfhulp in Duitsland is vooral populair geworden vanwege haar laagdrempeligheid en het ‘inclusie’ effect dat het op burgers heeft. Iedereen kan iets. Iedereen mag meedoen. Gedeelde smart is halve smart. Veel Duitse jongeren vinden het inmiddels normaal om de problemen van hun woelige levensfase met elkaar aan speciale Jongeren Stamtafels te bespreken. Ze vinden die in openbare gebouwen zoals bibliotheken, buurtcentra en ook in cafe's. Zelfs IKEA stemt haar communicatieboodschap op Duitse zelfhulpgroepen af. Verhip, het doet denken aan onze eigen participatie samenleving. Maar dan beter georganiseerd. Beter gefaciliteerd. 

                                                                Hup Holland Hup
In de regio Eindhoven is het Zelfhulpnetwerk actief met meer dan honderd zelfhulpgroepen. Ook in de Mijnstreek zijn inmiddels meer dan 120 zelfhulpgroepen actief. Hoe mooi zou het zijn als we er  in slagen, zelfhulp in Nederland beter op de kaart te zetten. Als welkome aanvulling op ons sociale- en gezondheidszorgstelsel. Misschien is het een van de oplossingen, om de pijn van de lange wachtlijsten voor mensen met psychische klachten te verzachten. In vergelijking met Duitsland (en Vlaanderen) maken we in ons land tien tot vijftien keer minder gebruik van de zelfhulpkracht.

                                                            Eerst visie. Dan winnen.
Stel nou dat die zelfhulpkracht het muntje is dat in onze in onze zak brandt. Dat Nederland een toeschouwer is die naar het spel van de buren kijkt ...en dat er nu momentum is om te investeren in kansen. Winnen kan een kwestie van geluk of toeval zijn. In het casino. Een win-win-win situatie creëren vraagt om visie, leiderschap en een beetje lef.    

Binnenkort meer info over het potentieel dat we in Nederland nog kunnen ontsluiten. Voor meer informatie kijk eens op www.zelfregietool.nl

Wat denk jij? Wat moet er gebeuren om zelfhulp Top of Mind te krijgen in Nederland?







Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Mooie dagen gewenst!

  Lieve, gave mensen, Kerstmis. Dat feest van vrede op aarde, terwijl je in de Action om het laatste gourmetstel vecht. Of dan Nieuwjaar. Het moment waarop je met goede voornemens in je hoofd naar de schaal oliebollen kijkt en denkt: Morgen Begint Alles. Laten we eerlijk zijn: we zijn allemaal een beetje gek, imperfect en iets te hard aan het zoeken naar dat wat nooit echt te vinden is. Perfect geluk? Het bestaat niet. En als het al bestond, we zouden het wantrouwen. Dus dit jaar wens ik ons geen perfecte kerstdagen of een foutloos 2025. Ik wens ons iets veel beters:   Dat we durven lachen om ons eigen gestuntel. Dat we de knop van onze verlangens een beetje naar links draaien en ons ego kunnen beteugelen. Dat we ons mogen verbazen over hoeveel troost er zit in een schouderklopje, een flauwe grap, of een glas wijn dat nét te vol geschonken is. Want uiteindelijk zijn we allemaal koekenbakkers, die elkaar soms totaal niet begrijpen en desondanks elkaar proberen vast te...
1 reactie
Meer lezen

Kapsonihilisme: een poging tot anders denken

Met welk denken durven we de toekomst aan? Met het Kapsonihilisme natuurlijk! Kapsonihilisten (excuseer het neologisme) zijn mensen die zat zijn van de tredmolen waarin hard gelopen wordt zonder werkelijk vooruit te komen: de routine waarin werken voor een hypotheek of huurbaas, het zorgen voor kinderen en ouders en twee keer per jaar op vliegvakantie, de hoofddrijfveren lijken de zijn. Kapsonihilisten willen kappen met de kapsones die statussymbolen neigen te verspreiden en terug naar eenvoud, rust en essentie. Het zal blijken dat dit denken pijnlijke keuzes impliceert.  De onderliggende vragen   Staan wij als denkende wezens nu werkelijk boven de natuurlijke wereld? In hoeverre zal de natuur ons nog laten begaan op de huidige weg, alvorens zij op haar beurt weer boven op ons zal gaan staan? De dunne schil van onze dampkring is inmiddels bezig, om ons van de enige leefbare plaats in de kosmos weg te koken. IJskappen smelten en de zeespiegel stijgt. Biod...
Een reactie posten
Meer lezen

Ballen in de Doos!

  Dit ken jij vast ook wel;  overlijdensberichten en bidprentjes. Ze slingerden vorig jaar wat rond in lades, op een stapeltje tussen belasting- en andere papieren of waren achter de kast gevallen. Op sommige momenten was ik me bewust van mijn wegkijk routine. Meestal niet, want de doden zitten bij voorkeur niet de hele dag op het netvlies. Totdat ik mezelf aan het eind van sommige dagen versomberd terugvond. Ik had toen nog niet helder wat er aan me trok.  Down the Road Totdat ik vorig jaar Evert op TV zag. Met vijf mede Downies en hun twee begeleiders, was hij Down the Road op vakantie in Canada. De puurheid van Evert over zijn verward bedroefde gevoelens aangaande het meisje waar hij verkering mee heeft én de jongens waar hij stapelverliefd op is, mogen er van de begeleiders helemaal zijn. Het verdriet en de frustraties overspoelen Evert soms zo zeer dat hij er bijna in verdrinkt. Totdat Evert opschrijft of tekent wat deze grote gevoelens met hem doen en hij ze...
Een reactie posten
Meer lezen