Doorgaan naar hoofdcontent

Fening. Meit. Feiting?



Oorlog, geweld en de humanitaire ellende die dat veroorzaakt komt altijd door dialoog en diplomatie tot een einde. Op een dag zullen we er achter komen dat er gepraat moet worden met terroristen. Een oorlog is namelijk nog nooit beëindigd omdat de kanonskogels op waren.

Zijn dit nou feiten of meningen? Zit er iets van een mening in deze feiten of iets van feiten in deze meningen?

Ik las in de Volkskrant ooit een katern over  de wondere wereld van de geheime diplomatie en praten met de vijand om tot vrede te komen. Wat fijn dat er intelligente mensen met een goed doordachte mening zijn, zag ik.

Vanwege onze vrijheid om meningen te uiten, noem ik door emotie en onwetendheid bezoedelde feiten dan maar 'meiten'. En een mening waar iets van diepgang en objectiviteit in zit een 'fening'. En het zijn nog neologismen ook. Op www.inl.nl, wat de schatkamer van de Nederlandse taal is, zijn er nul zoekresultaten op 'meiten' en 'feningen'. Google vraagt of ik 'oe feningen' bedoel. Of mijten. Nein!

Ik zou me over het verwarren van feiten meningen misschien niet druk hoeven maken. Toch beroeren onderstaande uitspraken mij:
 
"Politici zijn onbetrouwbare zakkenvullers"
"We zijn in oorlog met de Islam"
"Managers zijn gewetenloze egoïsten"
"Asielzoekers ruïneren onze economie"
"De grenzen moeten dicht en dan wordt Nederland weer veilig"
"De gulden moet terug"
"En het ziekenfonds ook"
"Terroristen moeten we naar de maan verbannen"
Vul zelf maar aan.

Op fora van online kranten en sociale media spuien onze medelanders naar hartenlust hun meningen. Gelukkig mag dat. Wat mij hierbij opvalt zijn de angst, agressie en vooral de versimpeling van een uiterst complexe werkelijkheid die in deze sputumpotten van onze vrije meningsuiting getuft worden.
Het zelfcorrigerend vermogen van fora zoals GeenStijl, Fok.nl en Dumpert lijkt nihil. Ook dit zijn stortbakken van reaguurders waar weinig nuance te vinden is. Wel veel emotie, bitterheid, wantrouwen en soms een scherpe oneliner. Maar vooral hoor je stuurlui aan de wal die in twee zinnen een oplossing durven roeptoeteren.
Er zouden hele hordes ambtenaren met langdurig verlof kunnen als onze staatsecretarissen maar eens zouden luisteren naar dit deel van de pruttelende natie.

Veel meningen. Weinig feitelijke onderbouwing. Beschouwing met de diepgang van een punaise. Veel feningen en meiten. Soms feitingen. Eigenlijk niets om serieus te nemen.

Dan hoop ik maar dat de schatbewaarder van www.inl.nl mij wil zou willen eren door deze samengetrokken woorden als een juweel op te bergen. Als uitsmijter heb ik nog een paar van die neologismen. 

Flinternet. Internet in een flinterdunne behuizing. 17 maart 2000. Nina 'Flintstone' Brink met de duimpjes omhoog en haar zakken goed gevuld. Op 20 maart 2000 spatte de boel uiteen. Herinnert u zich nog?
Fauto. Volkswagen anno 2015.
Spam of control. Het hoofd vol non-informatie bij iedereen die te veel op sociale media zit.

Heeft u ook nog ergens een neologisme in de hersenpan liggen? Een prikkelende fening of een grappig meit? Deel die dan gerust hier met de hele wereld. Ik ben heel erg benieuwd.

Reacties

Populaire posts van deze blog

Mooie dagen gewenst!

  Lieve, gave mensen, Kerstmis. Dat feest van vrede op aarde, terwijl je in de Action om het laatste gourmetstel vecht. Of dan Nieuwjaar. Het moment waarop je met goede voornemens in je hoofd naar de schaal oliebollen kijkt en denkt: Morgen Begint Alles. Laten we eerlijk zijn: we zijn allemaal een beetje gek, imperfect en iets te hard aan het zoeken naar dat wat nooit echt te vinden is. Perfect geluk? Het bestaat niet. En als het al bestond, we zouden het wantrouwen. Dus dit jaar wens ik ons geen perfecte kerstdagen of een foutloos 2025. Ik wens ons iets veel beters:   Dat we durven lachen om ons eigen gestuntel. Dat we de knop van onze verlangens een beetje naar links draaien en ons ego kunnen beteugelen. Dat we ons mogen verbazen over hoeveel troost er zit in een schouderklopje, een flauwe grap, of een glas wijn dat nét te vol geschonken is. Want uiteindelijk zijn we allemaal koekenbakkers, die elkaar soms totaal niet begrijpen en desondanks elkaar proberen vast te...

Kapsonihilisme: een poging tot anders denken

Met welk denken durven we de toekomst aan? Met het Kapsonihilisme natuurlijk! Kapsonihilisten (excuseer het neologisme) zijn mensen die zat zijn van de tredmolen waarin hard gelopen wordt zonder werkelijk vooruit te komen: de routine waarin werken voor een hypotheek of huurbaas, het zorgen voor kinderen en ouders en twee keer per jaar op vliegvakantie, de hoofddrijfveren lijken de zijn. Kapsonihilisten willen kappen met de kapsones die statussymbolen neigen te verspreiden en terug naar eenvoud, rust en essentie. Het zal blijken dat dit denken pijnlijke keuzes impliceert.  De onderliggende vragen   Staan wij als denkende wezens nu werkelijk boven de natuurlijke wereld? In hoeverre zal de natuur ons nog laten begaan op de huidige weg, alvorens zij op haar beurt weer boven op ons zal gaan staan? De dunne schil van onze dampkring is inmiddels bezig, om ons van de enige leefbare plaats in de kosmos weg te koken. IJskappen smelten en de zeespiegel stijgt. Biod...

Ballen in de Doos!

  Dit ken jij vast ook wel;  overlijdensberichten en bidprentjes. Ze slingerden vorig jaar wat rond in lades, op een stapeltje tussen belasting- en andere papieren of waren achter de kast gevallen. Op sommige momenten was ik me bewust van mijn wegkijk routine. Meestal niet, want de doden zitten bij voorkeur niet de hele dag op het netvlies. Totdat ik mezelf aan het eind van sommige dagen versomberd terugvond. Ik had toen nog niet helder wat er aan me trok.  Down the Road Totdat ik vorig jaar Evert op TV zag. Met vijf mede Downies en hun twee begeleiders, was hij Down the Road op vakantie in Canada. De puurheid van Evert over zijn verward bedroefde gevoelens aangaande het meisje waar hij verkering mee heeft én de jongens waar hij stapelverliefd op is, mogen er van de begeleiders helemaal zijn. Het verdriet en de frustraties overspoelen Evert soms zo zeer dat hij er bijna in verdrinkt. Totdat Evert opschrijft of tekent wat deze grote gevoelens met hem doen en hij ze...